De eerste anderhalve week!

Hier zit ik dan, in mijn eigen huisje, op Bonaire!!!

Ruim een week geleden is mijn avontuur dan eindelijk begonnen. De dagen voor vertrek zijn er nog een aantal familieleden langs geweest en heb ik al mijn neefjes nog even gezien. Twee wensballonnen de lucht ingestuurd en nog een laatste drankje gedronken.

Vrijdag 23 augustus, ’s morgens in alle vroegte opgestaan, en er helemaal klaar voor! De reis richting Schiphol ging voorspoediger dan verwacht. We hadden royaal de tijd genomen voor oponthoud onderweg als file en andere narigheid. Dit was er allemaal niet, dus op Schiphol nog even wat koffie gedronken. Het inchecken moet je tegenwoordig zelf doen, aan een zuil. Dit ga ik de volgende keer dus gewoon thuis doen! Daarna de bagage inleveren. Ook dit moet je zelf doen! Zelf je koffer wegen, zelf het label erom doen en zelf zorgen dat het op de lopende band terecht komt. Er komt geen grondstewardess meer aan te pas. Tenzij je er echt niet uitkomt, er loopt er eentje rond die je eventueel kan helpen. Het is net de Ikea!

Na de koffie richting de douane, ik moet ten slotte toch wat tijd overhouden om aan de andere kant nog even te shoppen. Waarschijnlijk iets te enthousiast gezwaaid, wat ik word er zowaar een keer uitgepikt. Een steekproefsgewijze controle van de marechaussee samen met de belastingdienst. Of ik meer dan 10.000 euro bij me heb? Ik schiet in de lach, alsof ik zoveel geld heb… Of dat ik nog schulden heb bij de belastingdienst of openstaande boetes? Nee, bij mijn weten niet! Sterker nog, ik krijg nog geld van de belastingdienst, maar daar hoor je ze dan weer niet over…

Na de nodige tax-free shopping richting de gate/vliegtuig en de laatste security-check. Laptop uit de tas, tablet uit de tas, riem af, zakken leeg en door de bodyscan. Mijn (werk)schoenen met stalen neus gaf geen probleem. En dan voor de laatste keer wachten voordat je het vliegtuig in mag. En dat duurde even…. Het vliegtuig had namelijk een lekke band, echt, ik verzin het niet. En die moest uiteraard eerst vervangen worden. Uiteindelijk met een uur vertraging de lucht ingegaan.
Omdat ik natuurlijk tamelijk laat was met inchecken waren alle plekken voor de nooduitgangen en bij het raam natuurlijk weg. Ik zat dus in het midden, aan het gangpad, met aan de andere kant 3 lege stoelen. En wat doe je 12 uur lang in een vliegtuig om de tijd een beetje door te komen? Een filmpje kijken, beetje lezen, beetje puzzelen en juist! Slapen op die vrije stoelen!! Ideaal!

Een tussenstop op Aruba. Dit is een avontuur op zich! Iedereen moest het vliegtuig uit omdat het schoongemaakt moest worden. Het zou namelijk via Bonaire, met een nieuwe bemanning weer terug naar Nederland vliegen. Bij de uitgang een verfrommeld, geplastificeerd kaartje in mijn handen gedrukt gekregen. Het was de bedoeling dat ik het pad volgde om uiteindelijk weer aan de andere kant van de glazen wand uit zou komen, en daar te wachten tot ik het vliegtuig weer in mocht. Dat pad leidde over het hele vliegveld van Aruba, inclusief de horecagelegenheden en tax-free shops. Dus ook weer een nieuwe security-check. Ik hoefde deze keer niet alles uit de tas te halen, alleen open te maken, riem af, zakken leeg en door een poortje. Deze keer moesten echter de schoenen wel uit. En dat was niet omdat ik werkschoenen aan had. Nee hoor, iedereen moest zonder pardon zijn schoenen uittrekken. Ook de dames die alleen maar gewone slippertjes aanhadden!!
Weer terug in het vliegtuig voor het laatste half uurtje om dan eindelijk op Bonaire aan te komen.

Het eerste wat opviel toen ik het vliegtuig uitstapte was niet de warmte, niet de wind, maar de hoge luchtvochtigheid. Dat had ik niet gedacht…
De bagage kwam heel snel, de douane is eigenlijk ook maar een formaliteit (uiteraard wel een stempel). Daarna op zoek naar de uitgang en degene die me op zou komen halen… En daar stond inderdaad een jongeman (jaar of 11-12) met een bordje met mijn naam erop! Hoe vet is dat??
Zijn moeder kwam al vrij snel en met haar (en uiteraard de kinderen) naar mijn huis gereden, nadat ik een kleine tour door Kralendijk had gekregen. Het was inmiddels donker, ik ben niet zo goed in richtingen en ik had een twaalf uur durende vlucht met 6 uur tijdsverschil erop zitten… Ik heb er dus eigenlijk niet veel van opgepikt… Bij mijn huis aangekomen, had ik ook niet meer de puf om mijn tas helemaal uit te pakken. Ik heb mijn toiletspullen gepakt, airco aangezet en vrij snel op bed gaan liggen.

De eerste nacht is altijd onrustig. Nieuwe omgeving, andere temperaturen, andere tijdzone en een rammelende airco. Hij deed zijn werk wel goed. Maar er zit in veel sponningen geen glas. Dit wordt afgeschermd met een soort louvre-systeem en een hor. Dus veel frisse (lees: warme) lucht komt naar binnen. Dus veel verlies van kou uit de airco. Dus dat apparaat slaat om de haverklap aan. Ik heb alleen de eerste nacht de airco aangehad…
Die ochtend werd ik opgehaald door een collega die me zou helpen met wat boodschappen en allerlei andere regeldingen. Zij bracht me naar de grootste supermarkt, en ik had het gevoel dat ik de Albert Heijn instapte. Dit was het voorheen ook. De naam is nu veranderd, het assortiment niet. Heel veel Nederlandse spullen en zelfs heel veel artikelen van de euroshopper ligt er hier gewoon in de schappen. Een stukje verderop is een wat kleinere winkel, en die heeft het eigen merk van de Jumbo… Daarbij praten alle mensen Nederlands, dus het gevoel van in het buitenland zijn duurt nog even.
Ik ben opnieuw door Kralendijk rondgereden en ik herkende toch nog wel wat dingen. Later in de week ben ik een aantal keren gaan lopen en dan krijg je wel wat meer overzicht. Echt heel groot is het niet.
Ook meteen een nieuw telefoonnummer geregeld. Ik heb mijn oude telefoon meegenomen, mijn Nederlandse nummer wordt echter per 1 oktober bevroren. Ik heb de nieuwe simkaart al wel in mijn telefoon gestoken, maar krijg de Nederlandse berichten op de Whats app nog wel gewoon binnen, dit schijnt aan je telefoon gekoppeld te zijn. Hoe dit na 1 oktober gaat weet ik nog niet…
Mijn Bonairenummer is +599 7802511. Dit nummer kan dus in echte noodgevallen gebeld worden en hierop kan ik sms'jes ontvangen. Appen gaat gewoon (vooralsnog) op mijn Nederlandse nummer. Dit is ook mijn voorkeur. Er is hier over het algemeen wifi, dus ben hierin redelijk goed bereikbaar.

De maandag stond in het teken van allerlei dingen regelen. Ik wilde graag een rekeningnummer openen en een verblijfsvergunning regelen. Hierbij word ik van de ene instantie naar de andere gestuurd en kom volgende week met ingevulde papieren maar weer terug. Ik ben benieuwd hoe lang het daadwerkelijk gaat duren. Ook een uur bij P&O gezeten om de nodige dingen te regelen en op de afdeling geweest. Inmiddels kennis gemaakt met bijna al mijn collega’s, zowel verpleegkundigen als chauffeurs als artsen.
Ik ga natuurlijk full-time werken (40 uur) en ik heb ook uniformen gekregen. Twee complete sets, die ik zelf moet wassen. Ik weet wat ik ga doen het komende jaar!
Mijn rooster gekregen voor de eerste maand: Veel vroege diensten! En degene die mij een beetje kennen… Ik ben daar niet zo van. Helemaal niet omdat ze hier om 7 uur beginnen, en je moet een kwartier voor aanvang dienst op de afdeling zijn voor een eventuele overdracht. Ik heb nog geen ander vervoermiddel dan lopen, dus bij een vroege dienst moet ik om kwart over 6 de deur uit!!
Maar nu komt het goede nieuws! De afgelopen week heb ik wisselend geslapen… En dit heeft een aantal oorzaken: De warmte speelt zeker mee, maar dat is uiteindelijk maar een klein detail… Het glas wat ontbreekt in de sponningen is een dingetje. In combinatie met (je raadt het nooit!) wilde ezels. De honden (al dan niet wild) verjagen deze, met nogal wat geblaf! Dan is het even stil en dan komen die ezels net zo makkelijk weer terug! Daarbij heeft een van de buren een haan. Die rond half zes aangeeft dat de dag bijna begint, en dit wordt opgepakt door heel veel vogels die vervolgens enthousiast beginnen te kwetteren… Kortom; om half zeven/zeven uur ben ik echt wel wakker! Het wordt om half zeven ’s avonds weer donker, dus voor je gevoel heb je om half tien ’s avonds al een hele lange avond gehad, dus rond tien uur/ half elf lig je er weer in, of eigenlijk op. Het voordeel van vroeg beginnen: op tijd weer vrij, drie uur ’s middags. En dan kan je weer leuke dingen doen.

Zo ben ik gisteren naar Klein Bonaire geweest. Dit is een klein onbewoond eiland voor de westkust van Bonaire. Dit is beschermd gebied, en je kunt er heel mooi snorkelen, zwemmen en duiken. Ik heb een goeie snorkelset aangeschaft en dus gisteren visjes gekeken. Helaas nog geen schildpad gespot, die zitten hier ook. Ik ga niet duiken (hoewel dat hier ook heel mooi is), maar door oorproblemen als kind zijnde, gaat het nu waarschijnlijk mis. Bovendien is mijn laatste duik 10 jaar terug, en ben ik een behoorlijk gevaar voor mijzelf omdat ik er niet zeker van ben dat ik goed kan handelen in noodsituaties. Ken je grenzen en handel ernaar….

De temperaturen beginnen aardig te wennen. Je voelt echt de verschillen wel tussen ’s morgens, tussen 13-16 en ’s avonds. Een lange broek hoef je echt niet aan te trekken als de omgeving dit niet verlangd.
Ook de eerste tropische bui (vanmorgen) meegemaakt. Eerst wordt de lucht donker, dan gaat die open en komt er in korte tijd (lees: korter dan 5 minuten) een enorme hoeveelheid water naar beneden. En dan gaat de zon weer schijnen… De werklui die hier in de buurt van mijn huis aan het bouwen zijn, die gaan even rustig zitten, roken een sigaretje en gaan weer verder met hun werk. De temperatuur wordt er niet anders van.

Vandaag is het maandag en dit officieel mijn laatste vakantiedag, en wat ga je dan doen? Juist… Wassen. Dus ook bij mij begint nu het normale leven!

Tot zover mijn verhaal over de eerste week op Bonaire. Ik zal proberen wat foto’s erbij te zetten, maar dat is de laatste keer niet helemaal goed gegaan. Ik had mijn hele verhaal geschreven en nadat de upload van de foto’s mislukte was ik mijn hele verhaal kwijt!

Voor zij die facebook hebben: hou dit in de gaten, daar komt uiteraard af en toe wat langs over mijn leven hier. Als je geen facebook hebt, geen probleem, ik zal hier af en toe ook een (uitgebreide) update geven. In de linkerkolom kun je jezelf aanmelden voor de updates, dan komen ze automatisch in je mailbox.

Big hug,
Jolanda